Midwinter

Midwinter, de tijd van het jaar om stil te staan en te reflecteren.  Jouw film van het jaar terugkijken en nog een keer omarmen wat je ziet. Kopje winterthee erbij en het is goed. 

Eén voor komen ze in beeld, de ups, de downs, de neutralen en alle emoties die ik daaraan koppelde. Maar toch kan ik niets anders dan concluderen dat het een heerlijk jaar is geweest. Ik werd uitgenodigd om uit de hectiek van alledag te stappen en te onderzoeken waar het voor mij nu werkelijk om gaat. Kreeg aangereikt wat daarvoor nodig was. Verlost van alle druk die ik mezelf oplegde, ontstond er ruimte om te niets te doen, te spelen en opnieuw te ontdekken. Waarom ben ik hier, wat kan ik de wereld geven en in welke vorm.

Twee passies stappen heel duidelijk naar voren. Chi Neng Qigong en schrijven. Dit jaar kwam er bij het Instituut een boekje van mij uit over de acht cultiverende oefeningen. Een voorzichtige stap in het ontwikkelen van mijn talent en een boekje waar ik heel blij mee ben. Maar ook het boek dat -als ik het opnieuw zou schrijven - meer diepte zou hebben omdat ik de diepte in mezelf heb verkend. Omdat ik stil durf te zijn. Omdat ik mijn talent durf te erkennen en er niet langer voor wegloop.

Nog meer ontdekte ik de schoonheid van de acht cultiverende oefeningen. Maar ook de zachtheid als je de vorm los durft te laten en beweegt vanuit verbinding. Van buiten naar binnen, het eigen maken om daarna je eigenheid terug te geven aan het veld. Buiten en binnen die volledig één worden. Qi die ongehinderd stroomt. Het is wat ik zie gebeuren als ik de vorm deel in mijn lessen.

Een gevoel van diep dankbaarheid overvalt me als ik zie dat ik opnieuw alles krijg aangereikt wat nodig is om vorm te geven. En ik besef ineens dat dit overvloed is in de meest pure vorm. Durven te ontvangen wat je gegeven wordt. Vrij geven wat je te geven hebt. 

Het is nog winter dus ik blijf nog even binnen. Maar een deel in mij  kijkt nu al uit naar de lente, het seizoen waar nieuwe vormen zichtbaar worden. Ik heb zin in 2023.